Prácticas Restaurativas
↧
↧
Ligazóns #OrienTIC máis destacadas en 2018
↧
Si a natureza nos quere diversos, por que a escola non?
Para rematar este ano 2018 gustaríame recuperar a reflexión coa que iniciei este curso.
Independentemente das circunstancias nas que nos atopemos, cando nos preguntamos por onde empezar a resposta lóxica e inmediata é facelo polo principio. Tódolos seres vivos temos un principio e un final, aínda que a nosa imaxinación permítenos inverter a dirección e fantasear con ideas como as de Woody Allen ou Quino de querer vivir a vida ao revés.
Iniciar o camiño da afirmación que leva por título esta reflexión pasa inexorablemente polo Doutor Anxo Carracedo e a súa inspiradora conferencia titulada “Diversidade humana e educación”. Entre outras ideas, nela introdúcenos en como a ciencia explica o que somos como especie;
Ter vida é ter ADN. A mutación xenética aleatoria, azarosa, favorable ou desfavorable é o motor da nosa evolución. No noso deseño biolóxico temos que ser distintos para adaptarnos aos cambios que se producen no mundo. É grazas a aquilo que nos diferenza a uns dos outros polo que a especie humana puido progresar tanto en tanto pouco tempo.
Cos actuais avances en xenética, o coñecemento científico explica con enorme precisión que somos o que somos por aquilo que nos diferenza. Ilóxicamente a escola en cambio obviouno. Formounos e continúa a facelo nun sistema que se asemella a unha cadea de produción industrial. A máquina da escola de Francesco Tonucci ou a escolacomo fábrica de Alvin Toffler son exemplo diso.
Fronte a este inmovilismo, educadores como Maria Montessori, John Dewey ou Ken Robinson reclamaron unha aproximación más humana e personalizada do modelo. As contribucións da recente neuroeducación abriron as portas a un mellor coñecemento do proceso de ensino e aprendizaxe onde xenes e ambiente sempre irán da man. A pedagoxía do século XXI continúa crecendo en argumentos e motivos para o cambio, pero con todo seguimos en modo repouso;
O 29 de maio de 2018 Nacións Unidas dá a coñecer un informe realizado tras unha investigación confidencial que levou a cabo en 2017, na que unha comisión da ONU entrevistouse con diferentes actores do sistema educativo español. O informe conclúe que o actual modelo no noso país é excluínte e segregador, ao violar grave ou sistematicamente o dereito á educación dos estudantes, especialmente para as persoas con discapacidade intelectual ou do desenvolvemento.
Si a natureza do que somos choca contra a inercia dun sistema que a pesar de innumerables voces de cambio mantívose estático, foi nos últimos trinta anos e da man da ONU, cando vimos observando como tamén os dereitos e deberes que regulan a nosa convivencia e formación non se poden excluír do debate. Coma se dun videoarbitraxe (VAR) se tratase, apareceu un novo axente na escena co obxectivo de minimizar as interpretacións e lograr unha transformación nas políticas e nas prácticas tanto da Administración como dos centros educativos.
O cambio de mirada pasa por unha educación inclusiva por dereito e obligación porque a escolarización nun centro educativo español no ano 2018, aínda non é garantía de recibila. Non nos conformemos con aceptar a inxustiza como algo normal. Non pasemos a páxina sen térmola lida.
Desde aquí convídolle a un exercicio crítico de desaprendizaxe a través das reflexións do Colectivo Orienta, Coral Elizondo, Antonio Márquez ou José Blas entre moitos outros.
Un sistema educativo cun enfoque holístico que nos forma en e para a diversidade conecta coa esencia do que somos. Si a natureza nos quiere diversos, as aulas benefícianse de que teñamos alumnado con diferentes capacidades nelas.
Como especie que nos diferenciamos de tódalas demais pola nosa capacidade de gozar da beleza, coa música das Augas de Março de Tom Jobin e Elis Regina podemos ir pechando o verán e ir dando paso ao comezo dun novo curso co que iniciar un cambio de mirada.
↧
Un rapaz irá a unha aula de educación especial por burlarse de dúas persoas con discapacidade
O acusado gravou no seu instituto a dous compañeiros de aula con limitacións e distribuíu as imaxes por WhatsApp.
ABC
Agora o diferente vai ser el. Terá que estar nunha aula no que o resto dos alumnos son de educación especial. Esa é a rechamante condena que impuxo o maxistrado Emilio Calatayud, titular do Xulgado de Menores 1 de Granada, a un rapaz que gravou a dous compañeiros discapacitados cos que compartía clase nun instituto da provincia para burlarse deles . Neste sentido, distribuíu as imaxes nun grupo de whatsapp -do que non formaban parte os prexudicados- tras modificalas con comentarios ou sons pretendidamente graciosos.
As vítimas eran alumnos de integración, é dicir , que eran minoría no centro. E ese é precisamente o espírito da sentenza: que o acusado sinta o que é formar parte dunha minoría. Agora tócalle ao procesado porse na pel das persoas que son distintas.
↧
Escola Inclusiva: Únete ao reto!
↧
↧
Claves para a elaboración dun Plan de Coeducación nun centro de ensino
↧
Protocolo para a Atención Educativa ao Alumnado con Discapacidade Auditiva
↧
Novas, chíos e rechouchíos
↧
Mentimeter: enquisas para a aula en tempo real
intef
Noelia Tomás Martínez introdúcenos Mentimeter, ferramenta que facilita a participación dos estudantes na aula. A dinamización está asegurada con esta aplicación. O escenario tecnolóxico que nos ofrece Mentimeter, permítenos realizar actividades máis tradicionais cunha perspectiva máis innovadora.
Existen numerosas ferramentas de avaliación. Algunhas delas xa foron obxecto de análise no Observatorio de Tecnoloxía Educativa. No caso de Mentimeter, a inmediatez para solicitar información asoma como punto forte a destacar. Esta avaliación é unha das tarefas que podemos realizar, pero o claro elemento diferenciador con ferramentas análogas, son as distintas actividades que poden utilizar os docentes para dinamizar a clase.
Entre estas actividades temos: cuestionarios (para coñecer a opinión do noso alumnado), nubes de palabras (as máis repetidas polos estudantes vanse facendo máis grandes),preguntas anónimas (de gran axuda para aqueles con máis timidez) ou choiva de ideas (as palabras que escriben van a aparecendo na pantalla).
Si queres sacar partido desta ferramenta, non dubides en ler o artigo de Noelia. Ela preséntanos as claves para utilizar Mentimeter desde a súa experiencia, resaltando os seus puntos fortes e a súa facilidade para utilizala e implementarla nas clases. Aumenta a motivación dos teus alumnos/as con actividades clásicas, levadas a cabo con esta ferramenta dixital.
Francés hasta en la sopa
↧
↧
Un informe europeo constata a relación directa entre educación inclusiva e inclusión social
A Axencia Europea polas Necesidades Educativas Especiais acaba de publicar un informe no que conclúe que as persoas con discapacidade que recibiron unha educación inclusiva teñen máis posibilidades de ter unha vida autónoma que aquelas que foron escolarizadas en centros segregados.
el diario de la educación
A Axencia Europea para as Necesidades Educativas Especiais e a Inclusión Educativa revisou ao redor de 200 estudos e artigos publicados nos últimos anos en Europa e países como Estados Unidos e Australia nos que se aborda a cuestión da inclusión social das persoas con discapacidade e a relación que este proceso de inclusión ten co tipo de educación que recibiron. A partir de aquí, publicou un informe –que ten unha versión longa de 81 páxinas, e unha resumida de 16 dispoñible en español– onde conclúe que as persoas con discapacidade que reciben unha educación inclusiva teñen máis posibilidades de ter unha vida máis autónoma nos ámbitos social, laboral e familiar.
Esta axencia é un organismo independente con sede en Dinamarca que recibe financiamento da Comisión Europea e que está formado por representantes gobernamentais de 31 países (que son todos os da UE, menos Romanía, ademais de Suíza, Noruega, Islandia e Serbia). A vontade de informes como este é que os responsables das políticas públicas dos diferentes países teñan máis elementos de xuízo á hora de definilas.
En concreto, o informe quíxose fixar en todos os estudos que traten de dar resposta a estes dous interrogantes. 1) Que relación existe entre a educación inclusiva e a inclusión social? 2) Que din as investigacións actuais sobre o potencial que ten a educación inclusiva como instrumento para promover a inclusión social?
A segregación escolar minimiza as oportunidades de inclusión social
“As probas das investigacións achegadas na revisión –lese no informe– suxiren que asistir a centros segregados minimiza as oportunidades de inclusión social tanto a curto prazo (durante o período no que os nenos con discapacidade van á escola) como a longo prazo (tras graduarse en centros de educación secundaria). O feito de asistir a un centro especial relaciónase con baixas cualificaciones académicas e profesionais, traballos en talleres protexidos, dependencia económica, menores oportunidades para levar unha vida independente e escasas redes sociais tras a gradación”.
O informe fíxase especialmente na relación co mundo laboral e coa vida en comunidade, e conclúe que unha educación inclusiva aumenta as probabilidades da persoa de atopar unha saída no mercado laboral ordinario, xa sexa coa modalidade de emprego con apoio, un emprego aberto ou mesmo a actividade autónoma, mentres que a educación nun centro segregado conduce a un tipo de traballo nun taller protexido, cousa que “probablemente contribúa máis ao illamento que á inclusión social” da persoa con discapacidade.
O mesmo sucede no ámbito da vida independente. Unha educación inclusiva “aumenta as oportunidades de levar unha vida independente”, aínda que esta non depende unicamente deste factor, senón que inflúen tamén as políticas de benestar social. O informe menciona que este impacto da educación inclusiva sobre a capacidade da persoa de ter unha vida independente debilítase a medida que pasa o tempo desde a súa gradación. E di tamén que os mozos con discapacidade que van a centros segregados “teñen menos probabilidades de crear amizades e redes sociais na súa vida adulta”.
A participación é o aspecto crave da educación inclusiva
Outro aspecto no que tamén inciden as conclusións presentadas por esta axencia é que o concepto de educación inclusiva non é equivalente a escolarización nun centro ordinario. E pon moito a énfase na participación como termómetro da inclusión. “As políticas que consideran a educación inclusiva como mera asignación nun centro escolar ordinario obstaculizan a participación do alumnado con discapacidade e, por tanto, non conducen á inclusión social”, di o informe. “Para que a educación inclusiva teña impacto na inclusión social é necesario garantir, a través das políticas e as prácticas, que o alumnado con discapacidade participe en igualdade de condicións que o alumnado sen discapacidade en todos os aspectos do sistema escolar”, engade.
Entre as decenas de referencias citadas na bibliografía só hai tres españolas. O estudo INCLUD-ED (Successful Educational Actions for Inclusion and Social Cohesion inEurope ), coordinado polo catedrático da UB Ramón Frecha en colaboración con varias outras universidades europeas e publicado en 2015 por Springer, e dous artigos publicados nas revistas International Journal of Inclusive Education e Journal of Intellectual and Developmental Disability polas profesoras da Universidade de Xirona Maria Pallisera, Judit Fullana e Montserrat Vila.
↧
Guía para entender a dislexia
↧
Xogo e xoguetes
↧
O 70% das persoas con discapacidade intelectual entende un texto si está escrito en lectura fácil
CERMI
O 70% das persoas con discapacidade intelectual ou do desenvolvemento entende un texto si está escrito en lectura fácil e o 30% restante precisa apoios extra, segundo conclúe un estudo sobre comprensión lectora realizado por Plena Inclusión e presentado este martes en Madrid, no que participaron 578 persoas de Madrid, Castela-A Mancha, Estremadura e Andalucía. Delas, 447 teñen discapacidade intelectual e 131 son estudantes da Universidade Autónoma de Madrid.
O estudo 'Una escalera para comprender el mundo', realizado por Plena inclusión España cun equipo de investigación da Universidade Autónoma de Madrid e co apoio de Fundación ONCE, establecía catro niveles de comprensión lectora, relacionados co Marco Común Europeo de Referencia para as linguas: nivel A, nivel B-, nivel B+ e nivel C.
Segundo os seus resultados, o 70% das persoas con discapacidade intelectual ou do desenvolvemento superaron o nivel A, equivalente á lectura fácil. Iso demostra que para que a información chegue a esta poboación é necesario ese nivel de adaptación. Tamén é importante destacar que para un 30% dos participantes a lectura fácil non é unha solución por si soa e necesítanse máis adaptacións.
Con todo, Plena Inclusión destacou que este traballo proba a utilidade e a necesidade da lectura fácil para garantir a accesibilidade cognitiva. Un dato rechamante do estudo é que un 20% das persoas participantes superou a proba do nivel máis complexo, con resultados similares a poboación universitaria. Isto reforza a idea da diversidade de necesidades e apoios que teñen as persoas con discapacidade intelectual ou do desenvolvemento, e rompe o estereotipo de que todas poidan necesitar a lectura fácil, concluíu.
O estudo tamén revisou que outros factores inflúen nos resultados das probas de comprensión lectora e apunta a que non hai diferenzas nos resultados entre persoas de diferentes comunidades autónomas, persoas que viven en grandes cidades ou pobos ou entre persoas de diferente xénero.
Con todo, si sinala que as persoas con formación ou que traballan en lectura fácil conseguen mellor nivel de comprensión lectora, mentres que quen participan en clubs de lectura non teñen mellores resultados que as persoas que non participan neles.
Instituto Lectura Fácil
Guías en lectura fácil
Diseño Universal para el Aprendizaje
Checklist DUA
↧
↧
Os guías dixitais crían aos seus fillos sen pantallas
En Silicon Valley proliferan os colexios sen tabletas nin computadores e as aias co móbil prohibido por contrato.
El país
↧
Concienciación e sensibilización
O obxectivo principal destes materiais e documentos é a concienciación e a sensibilización cara distintos temas sociais e de convivencia nos que deben predominar o respecto cara tódalas persoas e o cumprimento dos dereitos fundamentais en tódolos ámbitos da súa vida cotiá.
Aula abierta: ARASAAC
↧
A xustiza obriga á Consellería a escolarizar nun centro ordinario a un neno de 11 anos con Transtorno do Espectro Autista
O tribunal estima o recurso presentado polos pais contra a decisión da Consellería de que fose escolarizado de forma combinada nun Centro de Educación Especial.
A xustiza estimou o recurso presentado polos pais dun neno de 11 anos de Torrent con TEA (Transtorno do Espectro Autista) e recoñeceu o dereito do alumno de estar escolarizado nun centro ordinario. Esta estimación do recurso faise contra a decisión da Conselleria de Educación de escolarizar ao neno de forma combinada nun centro ordinario e outro de educación especial, e que este curso (6º de Primaria) fíxoo entre o CEIP Federico Maicas e a CEE a Encarnación, ambos en Torrent.
Os pais do alumno, que contaban tamén co apoio do Ministerio Fiscal, conseguiron que o tribunal recoñeza "o dereito" do neno a ser escolarizado nun centro ordinario, petición realizada antes do inicio de curso, no mes de xullo, e denegada en setembro. Pero ademais a sentenza tamén condena que se denegase a petición do ano anterior -en xullo de 2017- por silencio administrativo, afirmando que con iso se vulnerou os dereitos á igualdade e á educación" do neno.
O alumno de 11 anos de Torrent foi diagnosticado aos 18 meses de TEA, cando xa estaba escolarizado no centro Lles Carolines, escola onde permaneceu até os 8 anos con apoios. Foi no curso 2015/2016 cando empezou a súa escolarización no centro Federico Maicas na modalidade ordinaria con apoios, pero aos poucos meses, en novembro de 2015 foi elaborado o Informe Psicopedagóxico do gabinete Psicotécnico Municipal de Torrent no que se solicitaba a escolarización combinada do centro de referencia e o de educación especial.
Tras as reclamacións dos pais a última foi contestada pola Generalitat afirmando que Inspección "estima adecuada a liña pedagóxica que vén desenvolvéndose até o momento, con axustes e o seguimento na Intervención educativa que sexan necesarios en cada momento, en función da evolución do alumno". Agora a sentenza obriga á Conselleria de Educación "a adoptar as medidas necesarias" para que o alumno poida ser escolarizado nun centro de ensino ordinario.
↧
Lexislación relacionada coa atención á diversidade
↧
↧
Persoas Altamente Sensibles
Asociación Española de Profesionales de Alta Sensibilidad
Quen son as Persoas Altamente Sensibles?
As Persoas Altamente Sensibles son un grupo de poboación cuxos membros presentan un sistema nervioso particular. É este funcionamento especial o que lles proporciona unhas características biolóxicas que se reflicten en todos os aspectos de a personalidade.
Estas persoas presentan o que comunmente chamamos Alta Sensibilidade ou Sensibilidade Ambiental (Enviromental Sensitivity). Cientificamente o termo está ligado ao campo de investigacións relacionadas con a Sensibilidade de Procesamiento Sensorial, a Vantaxe Sensitiva, a Sobreexcitabilidad ou a Sensibilidade á Contorna entre outros tags.
Segundo as actuais investigacións a Alta Sensibilidade está presente nunha ampla porcentaxe da poboación que alcanza aproximadamente o 30%. Con todo, dentro deste grupo tamén existen subcategorías diferenciadas, estando é o seu extremo maior un subgrupo que suporía entre un 8-12 % da poboación total.
Que é PAS?
O acrónimo PAS provén da tradución literal ao galego de Highly Sensitive Person, termo polo que se popularizou este grupo de poboación. Así, atopamos HSP en inglés do mesmo xeito que utilizamos en español PAS para Persoas Altamente Sensibles ou Sensitivas, sendo o primeiro destes o máis estendido.
Como son as Persoas Altamente Sensibles?
Estando esta característica tan presente na poboación, é complexo definir a as Persoas Altamente Sensibles como un grupo homoxéneo. A pesar diso, existen unha serie de características que aparecen nunha alta porcentaxe delas. Algúns PAS presentan ou recoñecen todas elas mentres outras só recoñécense nalgunha. Entre todas elas podemos destacar:
Características das Persoas Altamente Sensibles
- No plano emocional declaran vivir as emocións con moita intensidade
- Son idealistas e con fortes conviccións morais
- A información que reciben dos sentidos é elevada
- Manifestan interese pola arte e a creatividade
- Identifícanse como pensadores intensos e con ideas recorrentes
- O seu padecimiento á tensión é maior ao do resto de poboación
Que relación existe entre a depresión e as Persoas Altamente Sensibles?
Aínda que as Persoas Altamente Sensibles non teñen por que desenvolver depresión, achouse maior predisposición neste grupo da poboación. Desta maneira non podemos afirmar que ser PAS sexa sinónimo de depresión, pero si podemos concluír que existe unha correlación entre depresión e Alta Sensibilidade. Estudos de diferentes equipos e universidades de varios países confirmaron a existencia deste factor de risco na Alta Sensibilidade, especialmente cando se enfrontan a contornas de crianza negativos.
Todas as PAS presentan Altas Capacidades?
Do mesmo xeito que no caso anterior non se pode afirmar a relación directa entre ambas as características. Con todo estudos relacionados con Altas Capacidades (Gifted) atoparon puntos comúns entre ambas, en especial a sobreexitabilidad presente nos nenos.
En PAS España dispomos de datos suficientes para afirmar que aínda que Alta Sensibilidade e Altas Capacidades non son o mesmo, si comparten moitas características que son necesaria estudar por separado. Por este motivo temos en marcha programas que están a estudar as súas relacións en adultos e na infancia. Esperamos pronto achegar datos concluíntes.
Pode un neno ter Alta Sensibilidade?
Nas presentes datas sabemos que a Alta Sensibilidade ten unha dobre causa ou influencia no seu desenvolvemento. Por unha banda todo apunta a que existe unha relación conxénita e doutro lado está claro o factor ambiental como influencia na súa evolución.
Cando falamos da infancia sempre nos referimos a NAS como Nenos Altamente Sensibles. Esta denominación do mesmo xeito que PAS provén da tradución literal do inglés do termo HSC ou Highly Sensitive Child. Quedaría estraño e incorrecto denominar Nenos PAS á presenza destas características na infancia, posto que sería unha redundancia no concepto. Nese caso falamos de NAS ou Nenos Altamente Sensibles.
Como saber si unha persoas é PAS?
Actualmente dispomos de instrumentos para explorar a Alta Sensibilidade das persoas a través de escalas deseñadas para tal fin. A Asociación Española de Persoas Altamente Sensibles dispón de instrumentos precisos para identificar esta característica a través de escalas ou métodos de observación. Para o público xeral pódese acceder a un Test de Alta Sensibilidade mediante autocuestionario que poden realizar na presente web.
O resultado da versión usuario do Test de Alta Sensiblidad dispoñible nesta web, é unha información de valor informativo e aproximado. En caso de presentar un valor positivo como Acode Altamente Sensible, recomendamos acudir a un profesional cualificado de PAS España que poida avaliar e establecer un tratamento personalizado.
A continuación o Test para usuarios.
↧
Inclusión fronte á diversidade nas aulas
A diversidade do alumnado fai que sexa necesario crear un proxecto de escola que atenda á inclusión. O docente de Pedagoxía Inclusiva Antonio Márquez dá as claves para conseguilo grazas á a implantación do Deseño Universal da Aprendizaxe (DUA).
EDUCACIÓN 3.0
A diversidade que nos atopamos nas aulas cada vez é máis latente e non se reduce aos estudantes con necesidades educativas especiais, senón á colectividade do alumnado, debido aos cambios culturais, sociais e económicos.
Aprendices visuais, nenos con talentos, alumnado estranxeiro, de contextos desfavorecidos, con estilos de aprendizaxe variados, con falta de motivación na escola e un exceso de motivación nos recursos tecnolóxicos… Todos eles conforman un crisol difícil de atender desde un modelo de currículo único, homoxéneo e maxistral.
Por iso, cada vez máis docentes comezan unha nova etapa na que se sinten desbordados pola diversidade das súas aulas e non saben como afrontala desde o modelo de ensino unificado.
A escola inclusiva do futuro
A escola debe reaccionar a estes cambios e ofrecer un marco de ensino-aprendizaxe que se adapte aos estudantes e sexa válido para uns e para outros; un marco para a presenza, participación e progreso de todo o seu alumnado. É o que denominamos escola inclusiva: aquela que asume e respecta a diversidade, aprende dela e a aproveita como fonte de aprendizaxe e enriquecemento nas súas aulas.
Así, para que unha escola sexa inclusiva debe ofrecer, desde o meu punto de vista, tres elementos esenciais:
Metodoloxías activas: fomentan a participación de todo o alumnado e favorecen a implicación de diferentes formas á hora de afrontar unha tarefa, un reto, proxecto espertando os seus intereses e motivacións. A fonte primaria da aprendizaxe.
A aprendizaxe cooperativa: fonte de andamiaje ante as formas de abordar un reto. As denominadas ‘redes de iguais’ son esenciais para que todo o alumnado poida afrontar probas situándose na súa ‘zona de desenvolvemento próximo’ e apoiándose na forza colectiva do equipo.
O ensino multinivel como máxima expresión de currículo flexible: outorga ao alumnado diferentes niveis de complexidade na realización das actividades e exercicios. Banzos desde os que situarse para afrontar retos superiores de pensamento. É dicir, un currículo para todos.
Este tres elementos permiten cumprir o primeiro principio de o Deseño Universal para a Aprendizaxe (DUA), denominado tamén Principio de Implicación do Alumnado.
Que é o DUA?
O DUA é unha proposta xeral de axuste do currículo que permite a accesibilidade universal, minimizando ou eliminando as adaptacións curriculares. En primeiro lugar, denomina ao currículo como ‘discapacitante’ ao situar o foco da problemática nas barreiras á participación que propón cando non se ten en conta a diversidade do alumnado.
En segundo lugar, ademais de establecer o primeiro Principio de Implicación para favorecer alternativas que motiven, estimulen e retroalimenten ao alumnado, o DUA suxire que calquera actividade se deseñe con múltiples formas de presentación para que poida ser comprendida e asimilada por estudantes con diferentes modos de procesar esa información.
Por último, considera que o profesorado sexa o suficientemente flexible no deseño dunha actividade para que expresen as súas aprendizaxes e bríndeselles a oportunidade de elixir a mellor maneira de facelo.
Este tres principios do DUA baseados na alternativa e a elección deben ser incluídos en todos os modelos didácticos elaborados por calquera docente, independentemente do alumnado que teña nas súas aulas.
A tecnoloxía e o DUA
Para compatibilizar o DUA co traballo do profesorado faise imprescindible o uso das ferramentas tecnolóxicas. Por iso, deseñei a Roda do DUA, onde podemos atopar preto de cen aplicacións ou páxinas web que permiten ofrecer ese currículo alternativo.
Así mesmo, o deseño de actividades realmente universais é complexo e laborioso. Os docentes deberían enfrontarse a este traballo de maneira colectiva e colaborativa, planificando as súas actividades e exercicios universais cunha visión de futuro e para un uso compartido nas redes de profesionais do mesmo ámbito.
Para estimular e animar ao profesorado que queira achegarse a estes modelos accesibles universais, tamén elaborei un Pack DUA Básico onde poden facer as súas primeiras aproximacións ao DUA e comprobar como, cos mínimos axustes realizados desde o inicio nos seus deseños didácticos, lograrán que participe a a maior parte do seu alumnado e, así, derrubar as barreiras máis elementais que poidan levar incorporadas.
Si es por el maestro ... ANTONIO MÁRQUEZ
↧
Superando barreiras mentais
nuevecuatrouno
Adoita ocorrer que as únicas barreiras insalvables son as inmateriais. Esas que che martillean até a extenuación con mensaxes do tipo «non vas poder», «aí non podes estar» ou «mellor queda en casa». O resto de barreiras, como case todo nesta vida, expoñen sempre unha alternativa.
Levan longo tempo as entidades que traballan con persoas con necesidades especiais pondo o foco en erradicar do imaxinario popular termos como ‘discapacitados’ ou ‘minusválidos’. Porque unha persoa con mobilidade reducida non vale menos que outra que non a teña e as capacidades de cada cal a miúdo non teñen nada que ver coa súa condición física.
E o mellor exemplo diso é Álex Dóminguez, un mozo rioxano que, sen o buscalo, converteuse en todo un símbolo de que querer é poder. A súa imaxe gozando na mellor tribuna do festival de heavy metal máis importante de España deu xa a volta ao mundo pola súa espectacularidade e polos valores que representa. Porque Álex quixo e o resto de asistentes ao festival fixérono posible.
Ocorreu no Resurrection Fest, un macrofestival que acolle cada verán o municipio lucense de Viveiro. Sobre o escenario empregábase a fondo a banda Trivium, pero todas as miradas dirixíanse ao mozo rioxano, levantado pola multitude para que non perdese detalle do concerto.
O rostro de felicidade de Álex non tardou en cativar ás redes cando unha usuaria compartiu un vídeo con este xesto de solidariedade, porque o mozo podía acudir á zona do festival habilitada para persoas con mobilidade reducida pero preferiu gozar como uno máis no ‘barullo’.
Desde entón, a imaxe non deixou de circular de móbil en móbil até sorprender, mesmo, a algún dos seus profesores de Dereito da Universidade da Rioxa. Eva Louza deulle clases no primeiro curso e non oculta a súa grata sorpresa ao ver a foto:»Emocionoume moitísimo; sempre me deu a sensación de que a cadeira de rodas nunca representou un obstáculo ou un complexo para el, pero verlle no concerto emocionoume».
«Os seus límites só son físicos»
«É un alumno moi aplicado», destaca a súa profesora, subliñando que «os seus límites son físicos» e que «intelectualmente está por encima da media». Respecto diso, Louza sinala que algunha vez lle tiven que axudar a sacar e meter o computador da mochila e a quitar e porse o abrigo, pero intelectualmente non só segue a clase, senón que responde moi ben».
E non é para menos. Porque cando un ten un desexo e rodéase de xente disposta a remangarse por facer feliz a un semellante, non hai barreiras que vallan.
↧
More Pages to Explore .....
-3.jpg)
-2.jpg)
-8.jpg)
